Do tej pory ulga na złe długi była wykazywana przez przedsiębiorców jedynie dla celów VAT. W artykule wyjaśniamy wątpliwości, jakie pojawiły się wśród przedsiębiorców wraz z wejściem w życie nowych przepisów. Ulga na złe długi w podatku dochodowym od 1 stycznia 2020 r. Usługi związane z targami a ustalenie miejsca świadczenia usług. W świetle przepisu 28b ustawy o VAT miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Jednakże wprowadzony został do regulacji miejsca świadczenia usług szereg przepisów szczegółowych. Dla celów podatku od towarów i usług udzielona klientowi premia pieniężna powoduje pomniejszenie obrotu. Należy przy tym pamiętać, że zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT obniżenie może mieć miejsce dopiero po uzyskaniu potwierdzenia, że nabywca towaru lub usługi otrzymał odpowiednią fakturę korygującą. Podsumowując, jeżeli podatnik zawarł umowę leasingu na samochód osobowy lub inny o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t po 1.01.2011 roku, jest uprawniony do odliczenia VAT na poziomie 60% z każdej raty leasingowej, nie więcej niż 6.000 zł w stosunku do danego samochodu. Dokładniej jest to procedura rozliczania podatku VAT w ramach kompleksowego punktu obsługi importu, tzw. Import One Stop Shop (stąd nazwa IOSS). W ramach procedury IOSS nie można jednak rozliczyć każdej transakcji importu towarów. Procedura VAT IOSS obejmuje wyłącznie przesyłki o wartości nieprzekraczającej 150 euro. Likwidacyjny spis z natury w JPK_V7. Likwidacyjny spis z natury należy sporządzić poza systemem. Następnie wynikającą z niego wartość podatku VAT należy wprowadzić do systemu przez zakładkę: EWIDENCJE » REJESTR VAT SPRZEDAŻY » DODAJ WPIS, gdzie oznaczamy BRAK KONTRAHENTA i następnie w zakładce ZAAWANSOWANE należy zaznaczyć . Współczesne systemy prawno-gospodarcze charakteryzują się autonomią prawa bilansowego i prawa podatkowego. W Polsce podstawowym źródłem prawa bilansowego, będącego ogółem norm prawnych regulujących podstawowe zasady prowadzenia rachunkowości przez jednostki gospodarcze, jest ustawa z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor). Zadaniem rachunkowości jest dostarczanie wiarygodnych informacji różnym odbiorcom zewnętrznym i wewnętrznym poprzez wierne i rzetelne opisywanie rzeczywistości gospodarczej, w tym również opisywanie podatkowych skutków zaistniałych zdarzeń. Tym samym, system rachunkowości jest podstawowym systemem informacyjnym pozwalającym w szerokim zakresie zaspokajać wymagania podatkowe. Fakt ten został podkreślony w przepisach prawa, gdyż – zgodnie z zapisami ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa – księgi rachunkowe zostały uznane za księgi podatkowe. W konsekwencji uznaje się, że księgi rachunkowe powinny być prowadzone również dla celów podatkowych, czyli w celu terminowego i prawidłowego ustalenia zobowiązania podatkowego w wysokości przewidzianej przez przepisy prawa podatkowego. Zasada ta ma swoje odzwierciedlenie również w prawie bilansowym, gdyż ustawa o rachunkowości zobowiązuje jednostki gospodarcze do prowadzenia ksiąg rachunkowych rzetelnie, bezbłędnie, sprawdzalnie i na bieżąco, w sposób umożliwiający terminowe sporządzenie deklaracji podatkowych (art. 24 uor). W konsekwencji, księgi te muszą sprostać zarówno wymaganiom stawianym przez prawo bilansowe, jak i prawo podatkowe. Informacje dla firmy i dla organów Ujmowane w księgach rachunkowych informacje dotyczące rozliczeń podatkowych muszą być dostępne zarówno dla jednostki prowadzącej te księgi, jak i dla organów skarbowych kontrolujących prawidłowość rozliczeń podatkowych. Jednostki gospodarcze zmuszone są tym samym do prowadzenia dodatkowej, rozbudowanej ewidencji szczegółowej, która uwzględniałaby potrzeby informacyjne organów skarbowych. Taka ewidencja może być prowadzona wraz z księgami rachunkowymi (stanowiąc ich integralną część, jak np. rejestry prowadzone dla podatku od towarów i usług), bądź samoistnie, niezależnie od zapisów księgowych (np. ewidencja przebiegu pojazdu). Poprzez plan kont i kartoteki Najczęściej spotykaną formą przystosowania ksiąg rachunkowych do potrzeb podatkowych jest rozbudowa planu kont księgi głównej i kont ksiąg pomocniczych oraz prowadzenie odrębnych kartotek uszczegóławiających informacje podatkowe (np. rejestry tworzone dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług). Należy przy tym pamiętać, że zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych (w tym sposób powiązania księgi głównej z księgami pomocniczymi) powinny być ujęte w dokumentacji opisującej przyjęte zasady (politykę) rachunkowości. Oznacza to, że w systemach informatycznych rachunkowości należy zaprojektować bazy danych, służące nie tylko do sporządzania okresowej obligatoryjnej sprawozdawczości finansowej, ale także do określania obciążeń podatkowych i w konsekwencji rozrachunków publicznoprawnych. Alokacja podatku Charakterystyczną cechą podatku od towarów i usług jest obciążenie nim wartości dodanej, czyli przyrostu wartości w każdej fazie produkcji i wymiany. Podatek ten jest pobierany w każdej fazie cyklu wytwórczego danego towaru lub usługi, a jego wartość jest wliczana do ceny sprzedaży. Co do zasady, faktyczny ciężar tego podatku ponosi kupujący i z tego względu VAT zaliczany jest do podatków pośrednich. Podatek od towarów i usług w modelowej (podstawowej) formie jest tzw. podatkiem rozrachunkowym, czyli przenoszony jest do następnej fazy cyklu wytwórczego danego towaru lub usługi. Przy klasycznej transakcji sprzedaży podatek ten stanowi z jednej strony zobowiązanie z tytułu podatku należnego, z drugiej zaś należność od odbiorcy towaru lub usługi. Z kolei zakup towaru lub usługi, obciążony VAT, jest zobowiązaniem wobec dostawcy oraz zmniejszeniem zobowiązania publicznoprawnego z tytułu VAT. Modelowe rozliczenie bywa zakłócone Jednak w praktyce ustawodawca wprowadził wiele uregulowań zaburzających modelowe rozliczenie VAT. W przypadku braku prawa do odliczenia podatku naliczonego jego wartość może zostać zaliczona na poczet ceny zakupu składnika aktywów (i następnie pośrednio obciążać koszty działalności) lub bezpośrednio obciążać koszty działalności. W pewnych szczególnych sytuacjach VAT może także zwiększyć przychody jednostki gospodarczej (w sytuacji wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje – korekta in plus podatku naliczonego zwiększa pozostałe przychody operacyjne). Niezależnie jednak od ujęcia VAT w księgach rachunkowych należy stwierdzić, że nie jest on podatkiem z założenia obciążającym koszty działalności podatnika (jak np. podatek od nieruchomości czy podatek od środków transportu) ani podatkiem zależnym od rezultatu i wyników działalności podatnika (taką funkcję pełni podatek dochodowy). Jak księgować Z uwagi na szeroką gamę czynności opodatkowanych VAT oraz ich różnorodną treść ekonomiczną istnieje potrzeba szczegółowego ujęcia w księgach rachunkowych operacji gospodarczych obciążonych tym podatkiem. Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie narzucają określonej formy i sposobu prowadzenia ewidencji, pozostawiając podatnikom pełną dowolność w tym zakresie. Ewidencja ta musi jednak uwzględniać różne niuanse, wynikające z ustawy o VAT, które w praktyce sprowadzają się do dwustopniowej ewidencji: w księdze głównej oraz w księgach pomocniczych. Prawidłowe ujęcie w księgach rachunkowych i wykazanie w sprawozdaniu finansowym kwot podatku od towarów i usług wymaga wprowadzenia do wykazu kont księgi głównej (planu kont) co najmniej następujących kont: - „VAT należny", - „VAT naliczony", - „Korekty VAT naliczonego", - „Rozrachunki publicznoprawne z tytułu VAT". Uszczegółowienie ewidencji w ramach księgi głównej zależy od zastosowanej polityki rachunkowości, na którą składa się wiele czynników. Przedstawiony wykaz kont księgi głównej stanowi niezbędne minimum, pozwalające na prawidłowe rozliczenie VAT oraz sporządzenie sprawozdania finansowego. Na koncie „VAT należny" należy ujmować kwoty stanowiące zobowiązanie z tytułu wykonania czynności opodatkowanych VAT. Każda kwota podatku zaksięgowana na tym koncie powinna zostać równocześnie wprowadzona do rejestru VAT tego okresu sprawozdawczego, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym. Podobnie funkcjonuje konto „VAT naliczony", z tym że służy ono do ujmowania kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego. Każda operacja zaksięgowana na tym koncie jest równocześnie ujęta w odpowiednim rejestrze VAT z uwzględnieniem okresu sprawozdawczego, w którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Na koniec okresu sprawozdawczego wymienione konta mogą wykazywać salda końcowe, które oznaczają fakt ujęcia w księgach rachunkowych zgodnie z zasadą memoriałową operacji gospodarczych, które dla celów VAT są rozliczane w innych okresach sprawozdawczych. Opcjonalnie można prowadzić ewidencję takich zdarzeń na kontach „VAT należny do rozliczenia" oraz „VAT naliczony do rozliczenia". Z kolei prowadzenie konta „Korekty VAT naliczonego" jest niezbędne u podatników wykonujących czynności opodatkowane VAT oraz zwolnione od tego podatku. Na koncie tym należy księgować kwoty podatku naliczonego obliczone na podstawie faktycznego stosunku sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży ogółem ustalonej za poprzedni rok podatkowy. Konto „Rozrachunki publicznoprawne z tytułu VAT" służy do okresowego rozliczenia łącznej kwoty VAT należnego, stanowiącego zobowiązanie za dany okres, oraz łącznej kwoty VAT naliczonego, podlegającego odliczeniu w danym okresie. Kwoty podatku ujęte na tym koncie na koniec każdego okresu sprawozdawczego powinny być zgodne z kwotami ujętymi w deklaracji podatkowej sporządzonej za ten okres. Pomocnicza, szczegółowa... Jak wcześniej wspomniano, poza ujmowaniem zdarzeń na kontach księgi głównej należy równocześnie prowadzić szczegółową ewidencję pomocniczą, stanowiącą podstawę do prawidłowego rozliczenia tego podatku. Ewidencja podatkowa, prowadzona przez podatników VAT czynnych zobowiązanych do stosowania przepisów ustawy o rachunkowości, stanowi element ksiąg rachunkowych określany jako konta ksiąg pomocniczych (por. art. 17 ust. 1 uor). Ustawa o rachunkowości obliguje do prowadzenia kont ksiąg pomocniczych dla operacji sprzedaży (kolejno numerowane własne faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną do celów podatkowych) oraz operacji zakupu (obce faktury i inne dowody, ze szczegółowością niezbędną do wyceny składników aktywów i do celów podatkowych). Oznacza to, że prowadzone przez jednostkę rejestry VAT stanowią właśnie księgi pomocnicze, będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów ujmowanych na kontach księgi głównej. ...np. w formie rejestrów W praktyce gospodarczej pomocnicza ewidencja podatkowa jest prowadzona najczęściej w formie rejestrów VAT. Zakres danych w nich ujawnianych powinien umożliwiać dokonanie okresowego rozliczenia tego podatku (poprzez sporządzenie deklaracji dla podatku od towarów i usług oraz informacji podsumowującej) oraz równocześnie zaspokajać zapotrzebowanie informacyjne organów skarbowych zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług oraz informacjami podatkowymi przesyłanymi w postaci pliku JPK-VAT >patrz ramka. Nie ma jednego wzoru Jak wcześniej zasygnalizowano, nie ma ustalonego obowiązkowego wzoru ewidencji na potrzeby rozliczania VAT. Rodzaje prowadzonych rejestrów VAT oraz ich szczegółowość zależą przede wszystkim od wymogów ustawowych, wzorów deklaracji podatkowych, potrzeb informacyjnych organów skarbowych oraz od specyfiki i różnorodności prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Minimalny zakres rejestrów VAT obejmuje rejestr sprzedaży oraz rejestr zakupu towarów i usług. Przykład W przypadku realizacji transakcji transgranicznych konieczne jest prowadzenie rejestru wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, eksportu i importu towarów, jak również rejestrów świadczonych i nabywanych usług transgranicznych. Oczywiście w zależności od potrzeb i specyfiki rozliczeń VAT, a także w celu zwiększenia przejrzystości można prowadzić kilka rejestrów dla danej grupy czynności lub rozbudować je w zależności od potrzeb, np. rejestr zakupu można podzielić na osobne rejestry: zakupów towarów i usług zaliczonych do środków trwałych i zakupów pozostałych. Dane ujmowane w rejestrach VAT muszą odpowiadać okresom rozliczeniowym, jakie obowiązują danego podatnika (miesięczne lub kwartalne) oraz powinny umożliwiać zarówno identyfikację kontrahentów (dostawców i odbiorców), jak i zawierać dane liczbowe niezbędne do prawidłowego rozliczenia VAT ( podstawę opodatkowania, stawkę podatku i kwotę podatku). Jakie dane są niezbędne Ewidencja prowadzona na potrzeby VAT powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia: - przedmiotu i podstawy opodatkowania, - wysokości kwoty podatku należnego, - korekt podatku należnego, - kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, - korekt podatku naliczonego, - kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, - inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, - nazwy usługi, wartości usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze – w przypadku podatników świadczących usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, - inne dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji, informacji podsumowującej oraz rozliczenia podatku. CV Katarzyna Zasiewska jest doktorem nauk ekonomicznych, wieloletnim wykładowcą w Katedrze Rachunkowości w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, członkiem i wykładowcą Stowarzyszenia Księgowych w Polsce oraz członkiem Komisji Egzaminacyjnej i Okręgowego Sądu Koleżeńskiego Oddziału Okręgowego SKwP w Warszawie. Od 2017 r. wchodzą w życie nowe zasady prowadzenia ewidencji VAT (także w zakresie rejestru zakupów) i wiele wskazuje na to, że u części podatników wymuszą modyfikację dotychczas stosowanych zasad. Nie przez przypadek zbiegło się to w czasie z wprowadzeniem obowiązków w zakresie jednolitego pliku kontrolnego dla naprawdę dużej grupy podatników. Nowe zasady u niektórych podatników mogą bowiem powodować konieczność wprowadzenia dużych zmian w zasadach prowadzenia rejestrów podatkowych na potrzeby podatku od towarów i usług. W szczególności są wątpliwości co powinno znaleźć się od od 2017 roku w rejestrze zakupów: faktura czy każda transakcja. Mogą być co do tego wątpliwości, bo nie wiadomo, jak interpretować nową pozycję w ewidencji VAT „inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji”. Oby się nie okazało, że w pliku JPK_VAT trzeba będzie podawać znacznie więcej informacji, niż się wszystkim wydaje. W niniejszym tekście skupimy się na ewidencji (rejestrze) zakupów w VAT, w której uwzględniane są dane mające umożliwić podatnikowi wyznaczenie kwoty VAT naliczonego podlegającego rozliczeniu, a organom podatkowym przeprowadzenie weryfikacji poprawności takiego rozliczenia. Polecamy książkę: VAT 2017. Komentarz Idą zmiany – tylko jak duże Od nowego roku w dalszym ciągu prawodawca nie będzie narzucał wzoru ewidencji podatkowych na potrzeby VAT, jednak modyfikacji ulegnie zakres danych, jakie podatnicy uwzględnią w takich rejestrach. Otóż począwszy od 1 stycznia 2017 r., czynni podatnicy VAT w dalszym ciągu będą obowiązani do prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Jako nowość można odnotować wyraźne wskazanie na informację podsumowującą. Co już samo w sobie wystarczy, aby stwierdzić, że również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatnicy będą zobligowani do uwzględniania w ewidencji numeru VAT UE dostawcy. Nie zmieni to faktu, że dla obowiązku rozpoznania i opodatkowania WNT wystarczy, aby dostawca był podatnikiem, nie musi zaś być podatnikiem VAT UE (oczywiście powinien się zarejestrować jako taki, ale jest to bez znaczenia dla obowiązków w zakresie WNT nabywcy). Polecamy: Komplet żółtych książek – Podatki 2017 Co istotne, od nowego roku zmianie ulegnie brzmienie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i wątpliwości pojawiają się w odniesieniu do pozycji: inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji. Nowe sporne brzmienie Jak będą stanowiły regulacje art. 109 ust. 3 ustawy o VAT w swojej nowej odsłonie od 2017 r., ewidencja VAT powinna zawierać w szczególności: ● dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, ● wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, ● kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, ● kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także ● inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Owszem, jako przykładowy wymieniany jest tutaj numer VAT kontrahenta, co może dotyczyć zarówno nabywcy, jak i świadczącego, a zatem numer taki powinien być ujawniany zarówno w rejestrze sprzedaży, jak i zakupów. Na obowiązek taki w odniesieniu do NIP nabywcy resort finansów wskazał również w komunikacie z 28 lipca 2016 r., w którym podstawową informacją była taka, że struktura JPK dotycząca faktur (JPK_FA) dotyczy wyłącznie faktur sprzedaży. Z jednej strony takie połączenie informacji może dawać nadzieję, że zmiany w zasadach prowadzenia ewidencji będą tylko w tym zakresie (tak postrzegane są przez resort finansów), z drugiej: kontekst jest niepokojący. Polecamy: Biuletyn VAT Brak precyzji Otóż bowiem problem będzie dotyczył nie tylko obowiązku stosowania struktury JPK_FA do faktur zakupowych, lecz także powinności prezentowania ich w podziale na poszczególne pozycje (zgodnie z informacjami zamieszczonymi uprzednio na stronach WWW Ministerstwa Finansów z pliku zawierającego odpowiedzi na pytania podatników dotyczących JPK). Problem w tym, że prawodawca oczekuje, iż podatnicy będą zamieszczali w ewidencji „inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji”, nie precyzując, że chodzi tutaj tylko o rejestr sprzedaży. Można się zatem obawiać, że resort finansów będzie oczekiwał obligatoryjnie szczegółowych danych zakupowych w ewidencji VAT (w konsekwencji również w JPK_VAT). A jeżeli dane identyfikujące transakcji będą musiały być również w zakupie? Wówczas musi pojawić się pytanie, z którym od lat borykają się polscy podatnicy podatków dochodowych: co to jest transakcja. Jeżeli bowiem organy staną na stanowisku, że transakcji odpowiada każda pozycja w fakturze, to podatnicy będą musieli księgować wszystkie faktury zakupowe w relacji do poszczególnych pozycji. Czy zawsze czynność opodatkowana Spółka zajmuje się działalnością produkcyjną. Dokonując zakupy materiałów, które w przyszłości będą wykorzystywane do produkcji, spółka wprowadza je do magazynu. Towary ewidencjonowane w ten sposób zawierają się w osobnych indeksach, również w rejestrze zakupów VAT. Spółka je prezentuje dzięki stosowaniu oprogramowania finansowo-księgowego sprzężonym z magazynowym. Z kolei inne zakupy (np. usługi, materiały biurowe itp.) spółka uwzględnia w rejestrze zakupów, odwołując się do faktur, bez prezentacji poszczególnych pozycji. Po analizie regulacji ustawy o VAT dotyczących zasad prowadzenia ewidencji podatkowych w VAT spółka uznała, że powinna zamieszczać w rejestrze zakupów dane dotyczące każdej transakcji zakupowej, a ta odpowiada jednej pozycji na fakturze. W związku z tym od 2017 r. spółka będzie księgowała wszystkie zakupy tak, jak do tej pory ujmowała zakup materiałów do magazynu, przy czym inne świadczenia będą musiały być rejestrowane ręcznie. Wystarczy, aby organy odniosły pojęcie „transakcja” do czynności opodatkowanej. Prawodawca nie zdecydował się na zastosowanie wprost tego rozwiązania, co mogłoby przemawiać za brakiem podstawy do stosowania takiej wykładni. Jej pominięcie przez podatnika byłoby jednak zdecydowania nieroztropne. Oczywiście istnieje pewne prawdopodobieństwo, że pojęcie transakcji będzie interpretowane w sposób bardziej złożony, tj. należało będzie brać pod uwagę nie tylko samą czynność opodatkowaną VAT, lecz także warunki, na jakich świadczenie jest realizowane. Jednak wówczas mogą pojawić się poważne trudności przy ustalaniu, co jest, a co nie jest elementem składowym danej transakcji. Testowy mechanizm Spółka ewidencjonuje zakupy, uwzględniając w rejestrze poszczególne faktury. Po analizie regulacji ustawy o VAT dotyczących zasad prowadzenia ewidencji podatkowych w VAT spółka uznała, że powinna zamieszczać w rejestrze zakupów dane dotyczące każdej transakcji zakupowej. Stwierdziła przy tym, że transakcja nie zawsze odpowiada jednej pozycji z faktury, a raczej jednej umowie względnie zamówieniu (czasami jest to jedna, a czasami kilka pozycji w fakturze). Już w 2016 r., testowo, spółka wprowadziła taki mechanizm księgowania. Okazało się, że dla rozstrzygnięcia, które pozycje z faktury, a czasami nawet z kilku faktur, tworzą jedną transakcję, konieczny jest dokładny opis dokumentu źródłowego. Wszelkie wątpliwości rozwiązywane są w ten sposób, że zakupy ujmowane w rejestrze VAT prezentowane są pozycja po pozycji. Zdecydowanie trudno byłoby pogodzić się z poglądem, że w każdym przypadku jedna faktura to jedna transakcja, co już samo w sobie decyduje o tym, że podatnicy (część z nich) będą musieli zmodyfikować zasady ewidencjonowania zakupów na potrzeby VAT. Jeden dokument to nie jedna transakcja Podatnik dokonuje zakupu od jednego z kontrahentów, nabywając od niego zarówno towary, jak i usługi. Są to różne świadczenia wykonywane na podstawie wielu zleceń (często ustnych). Strony ustaliły, że świadczący wystawia jedną zbiorczą fakturę na koniec miesiąca i przesyła ją ostatniego dnia miesiąca. W takiej sytuacji ponad wszelką wątpliwość jedna faktura dotyczy wielu transakcji, przy czym jednemu zamówieniu może odpowiadać jedna lub kilka pozycji z faktury. Biorąc to pod uwagę, od 2017 r. nabywca musi ustalić sobie wewnętrzne zasady rejestracji zakupów w ewidencji VAT, uprzednio definiując, co jest transakcją. Pamiętać bowiem należy, że w obecnym stanie prawnym istnieje możliwość wystawiania faktur zbiorczych (do 15. dnia następnego miesiąca), nawet za cały miesiąc, tj. ujmując w jednej fakturze różne transakcje wykonywane w jednym miesiącu. Niemniej biorąc pod uwagę art. 109 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 2017 r., nie powinno być wątpliwości co do tego, że większość (przynajmniej wielu) czynnych podatników VAT musi do końca tego roku zrewidować swoje procedury księgowania zakupów na potrzeby VAT. Jak można zaobserwować, zagadnienie to jest nieco odsunięte na boczny tor ze względu na nowe obowiązki w zakresie JPK. Tymczasem zmiana taka ma służyć JPK_VAT, jest powiązana z takimi obowiązkami, a brak implementacji nowych reguł może być szybko ujawniony właśnie z uwagi na JPK_VAT. Warto wiedzieć Nie istnieje normatywny (tj. określony w przepisach podatkowych) wzór ewidencji VAT. To podatnik ustala sobie kształt rejestrów, jednak z uwzględnieniem wymogów, które wprost zapisane są w ustawie o VAT, oraz tych determinowanych treścią deklaracji VAT (która jako załącznik do rozporządzenia również jest źródłem prawa). Wobec braku wyraźnego zakazu możliwe jest prowadzenie kilku ewidencji, odrębnie dla poszczególnych grup transakcji/źródeł podatku naliczonego, i to przy użyciu różnych narzędzi informatycznych (np. zakupy krajowe w systemie finansowo-księgowym, transakcje odwrotnie opodatkowane w arkuszu kalkulacyjnym). W 2016 roku Warto przypomnieć, że w aktualnym jeszcze do końca 2016 r. stanie prawnym wystarczy, jeżeli czynni podatnicy VAT wykazują w ewidencji podatkowej: • kwoty podatku naliczonego przyporządkowane do sprzedaży z prawem do rozliczenia, bez tego prawa oraz mieszanej, • dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, • wysokość podatku należnego, • kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego, • kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, • inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej (w tym z uwzględnieniem szczególnych reguł opodatkowania, takich jak np. w procedurach VAT marża, dotyczących złota, usług elektronicznych, transakcji trójstronnych). Oznacza to, że w praktyce wystarcza, iż podatnicy ewidencjonują zakupy i VAT naliczony z nich wynikający i podlegający rozliczaniu, odwołując się jedynie do poszczególnych faktur, względnie innych źródeł podatku naliczonego (np. VAT należny z tytułu WNT lub innych czynności podlegających odwrotnemu opodatkowaniu, z dokumentów celnych itp.). Istotne jest to, że obecnie organy podatkowe nie mają prawa żądać, aby w rejestrze zakupów prowadzonym na potrzeby VAT ujmowane były nabycia niedające prawa do rozliczenia (np. transakcje zwolnione). Podobnie brak jest ustawowego uzasadnienia, by jako obligatoryjne pozycje w ewidencji zakupów VAT zamieszczane były zakupy w podziale na poszczególne stawki, transakcje, pozycje z faktury itp. To, co jest konieczne ze względu na kształt i treść deklaracji podatkowej, to jedynie podział na nabycia składników majątku trwałego, a dokładniej środków trwałych podlegających amortyzacji, oraz inne zakupy towarów i usług dających prawo do rozliczenia. Co istotne, prawodawca nie wymaga bardziej szczegółowego podziału, analizy, wskaźników, np. z uwzględnieniem preproporcji, proporcji, wskaźnika ustawowego 50 proc. dla zakupów związanych z samochodami itp. Ustawodawcę interesują konkretnie kwoty podatku naliczonego podlegającego rozliczeniu oraz wartości netto (co wynika z treści deklaracji), również wtedy, gdy niecały VAT wykazany w fakturze jest rozliczany. VAT od zakupów samochodowych Podatnik wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej samochód osobowy. Ma status czynnego podatnika VAT, jednak do części zakupów stosuje wskaźnik proporcji, gdyż część jego sprzedaży korzysta ze zwolnienia od VAT. Odliczając podatek naliczony od zakupów związanych z używaniem samochodu, podatnik stosuje wskaźnik 50 proc. (samochód służy wyłącznie działalności z prawem do rozliczenia). W pewnym momencie podatnik zaczął się zastanawiać, jak przy takich zakupach prezentować w rejestrze VAT, a w konsekwencji i w deklaracji, kwotę netto – całą czy również tylko część. Jednak znajomy doradca podatkowy wyjaśnił, że kwota netto to kwota netto, bez względu na to, ile z VAT wykazanego w fakturze jest podatkiem naliczonym czy podlega rozliczeniu. Nie do końca jeszcze przekonanemu podatnikowi doradca wyjaśnił, że przecież przy odliczaniu częściowym, chociaż rozliczana jest tylko część kwoty podatku naliczonego, wartość netto nie ulega zmianie. W praktyce bardzo często i z różnych względów podatnicy prowadzą ewidencje podatkowe, w tym ewidencję zakupów, które zawierają informacje niewskazane w ustawie podatkowej jako obligatoryjne. Dzieje się tak z różnych powodów, przy czym najczęściej jest to determinowane potrzebami samego podatnika, niekiedy jest to konsekwencją pewnej niewiedzy i braku świadomości co do rzeczywistych wymogów stawianych przez prawodawcę. Jeszcze w innych sytuacjach zamieszczanie w rejestrze pewnych danych wymusza konstrukcja systemu finansowo-księgowego, którym posługuje się podatnik. Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata Typowym rozwiązaniem stosowanym obecnie przez podatników jest ewidencjonowanie zdarzeń w rejestrze zakupów per faktura (kwoty podlegające odliczeniu), niejednokrotnie z podziałem na stawki VAT, zawsze z wydzieleniem nabyć związanych ze środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji (co jest determinowane archaicznym i do niczego nieprzydatnym odrębnym prezentowaniem takich kwot w deklaracji VAT). Niejednokrotnie część zakupów ujmowana jest w rejestrze podatkowym w odniesieniu do pozycji na fakturze. Zabieg taki najczęściej jest stosowany wobec towarów, które wprowadzane są do magazynów, i to pod warunkiem że każda pozycja w dokumencie faktury to odrębny indeks i/lub składnik inwentarzowy. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że obecnie metoda taka jest akceptowalna, dopuszczalna, ale w żadnym razie nie jest konieczna i najczęściej ten sam podatnik zakupy innego rodzaju uwzględnia, stosując niższy poziom szczegółowości. Prezentować można więcej Spółka zajmuje się działalnością produkcyjną. Dokonując zakupów materiałów, które w przyszłości będą wykorzystywane do produkcji, spółka wprowadza je do magazynu. Towary, które w ten sposób są ewidencjonowane, a które zawierają się w odrębnych indeksach, spółka prezentuje, stosując oprogramowanie finansowo-księgowe sprzężone z magazynowym, w odrębnych pozycjach również w rejestrze zakupów VAT. Z kolei inne zakupy (np. usługi, materiały biurowe itp.) spółka uwzględnia w rejestrze zakupów, odwołując się do faktur, bez prezentacji poszczególnych pozycji. Do końca 2016 r. podatnicy nie mają obowiązku ewidencjonowania zakupów w podziale na poszczególne pozycje na fakturze. Od 2017 r. zakres danych ulegnie zmianie Radosław Kowalski, doradca podatkowy Podstawa prawna: Art. 3 pkt 2 lit. a ustawy z 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw ( poz. 846). Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( z 2016 r. nr 710 ze zm.). OPINIE EKSPERTÓW Niewykluczone, że trzeba będzie przenosić pozycje z faktur Roman Namysłowski doradca podatkowy, partner w Crido Taxand W ostatnim czasie minister Leszek Skiba wskazywał, że jednym z celów elektronizacji ewidencji VAT jest chęć kontroli poprawności stosowanych przez podatników stawek VAT. Byłoby to możliwe, gdyby fiskus dysponował precyzyjnie opisanym przedmiotem opodatkowania (towar i usługa). Głównie chodzi o to, aby zidentyfikować, czy podatnik miał prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT. Cel taki fiskus będzie mógł jednak zrealizować, jeśli będzie miał opis wszystkich pozycji na fakturze. Jeśli otrzyma informację zbiorczą – np. poprzez wskazanie na dokumencie zbiorczej pozycji „towary biurowe”, bez wyszczególnienia, o jakie produkty chodzi - to nie będzie miał możliwości identyfikacji konkretnych towarów. Zwróćmy jednak uwagę, że jeśli chodzi o faktury zakupowe, to resort finansów przy okazji jednolitego pliku kontrolnego wycofał się z obowiązku wskazywania każdej pozycji faktury w ewidencji przekazywanej w JPK. Główny argument był taki, że JPK nie powinien modyfikować zasad prowadzenia ewidencji VAT. Natomiast jeśli ministerstwo zmodyfikuje te zasady, to będzie mogło również wymagać, aby ujawniać pozycje z faktur w jednolitym pliku kontrolnym. Jest więc taka obawa, że zmiany w ewidencji wynikające z nowego brzmienia art. 109 ust. 3 ustawy o VAT spowodują konieczność podawania również poszczególnych pozycji z faktur. Nie trzeba będzie podawać konkretnej transakcji Dariusz M. Malinowski doradca podatkowy VAT jest bardzo sformalizowanym podatkiem. Dziwi więc to, że wymogi dotyczące ewidencji VAT, w tym obowiązek ujmowania w niej „innych dane służących identyfikacji poszczególnych transakcji”, są tak nieprecyzyjne. Oczekiwałbym zmiany w VAT, która metodologicznie byłaby zbliżona do rozporządzenia w sprawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatnicy powinni mieć bowiem pewność, że prowadząc ewidencje VAT według ustawowych wymagań, zrobią to niewadliwie. Obecny przepis dotyczący ewidencji VAT, podobnie jak ten, który zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2017 r., też nie jest precyzyjny. Przykładowo nie nakłada on na podatników obowiązku prowadzenia odrębnych ewidencji zakupów i sprzedaży. Skoro zobowiązania w VAT dotyczą podatku należnego i naliczonego, to podatnicy doszli do wniosku, że logiczne będzie prowadzenie odrębnej ewidencji dla podatku naliczonego i odrębnej dla należnego. Taka praktyka funkcjonuje od 1993 r., mimo że próżno szukać podstawy prawnej dla niej. Jestem więc zwolennikiem większego sformalizowania ewidencji VAT, aby nie trzeba było się domyślać, o jakie wymogi chodzi fiskusowi. Wskazanie w przepisach, aby podatnik podał „inne dane”, można traktować jak „uwagi” w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nowy art. 109 ust. 3 ustawy o VAT precyzyjnie określa jedynie, że należy podać numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku. Inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji można rozumieć np. jako rodzaj transakcji. Celem takiego wskazania byłoby to, aby fiskus zawęził kryteria ewentualnej kontroli u podatnika. Natomiast wykluczone jest podawanie pozycji z faktur. Taki wymóg byłby niezwykle trudny do zastosowania i spowodowałoby wzrost kosztów w zakresie obsługi rachunkowej. ⒸⓅ Minister powinien wydać interpretację ogólną Andrzej Nikończyk doradca podatkowy i partner w KNDP Zgodnie z obecnie obowiązującymi wymogami w ewidencji trzeba podać „inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej”. To oznacza, że podatnik może podać inne dane do ewidencji, ale musi mieć również świadomość, że jeśli zdecyduje się na ich wprowadzenie, to powinien je również przekazać w formie jednolitego pliku kontrolnego. Po zmianach będzie podobnie. W nowej ewidencji VAT na pewno trzeba będzie wykazać numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, ponieważ taki wymóg określa nowe brzmienie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Moim zdaniem nie ma podstaw, aby fiskus wymagał od podatników podawania pozycji z faktury. Nie wynika to z nowego brzmienia art. 109 ust. 3 ustawy. Nie miałoby to również większego sensu. Taki obowiązek wymagałby też od podatników olbrzymiego nakładu pracy - zdarza się, że jedna faktura zawiera nawet kilkaset pozycji. Jeśli sprzedawca i nabywca prześlą fiskusowi ewidencje, to system komputerowy powinien być w stanie zidentyfikować transakcje po numerze faktury. Zwróćmy też uwagę, że ewidencja nie jest narzędziem kontroli, ale jedynie wspomogą kontrolę. Jeśli fiskus po analizie ewidencji ma wątpliwości co do transakcji, to powinien wszcząć kontrolę i wyjaśnić je. Nowe brzmienie przepisu nie wskazuje też upoważnienia dla ministra finansów do określenia, jakie inne dane powinien wykazać podatnik. Nie określa również wzoru ewidencji. Wynika z niego, że podatnik będzie musiał podać numer kontrahenta. Ewentualną dodatkową informacją może być numer faktury zakupowej. Nie jest to jednak jednoznaczne. Moim zdaniem minister finansów powinien to wyjaśnić, np. w interpretacji ogólnej. ⒸⓅ Oprac. ŁZ Ustawodawca nie precyzuje konkretnych danych Konrad Misiewicz doradca podatkowy w Olesiński i Wspólnicy Od 1 stycznia 2017 r. ewidencja VAT, poza danymi, które już obecnie powinny z niej wynikać, powinna zawierać również „inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej”. Przedmiotowa zmiana zdaje się być spowodowana nałożeniem na podatników obowiązku raportowania ich rozliczeń w formie jednolitego pliku kontrolnego. Obecnie ewidencja VAT stanowi zestawienie, które ma przede wszystkim służyć prawidłowemu wypełnieniu deklaracji VAT. W związku z tym art. 109 ust. 3 ustawy o VAT w ogólny sposób zobowiązuje podatników do ujmowania w ewidencji VAT pozycji, które podatnik powinien przenieść na deklarację VAT. Dane dotyczące rozliczeń VAT, które podatnicy powinni przekazywać w formie jednolitego pliku kontrolnego, cechują się większą szczegółowością niż te, które podatnicy powinni posiadać w swojej ewidencji VAT zgodnie z dotychczasowym brzmieniem przepisu. W praktyce dużo systemów księgowych pozwala na ujmowanie w ewidencji VAT bardziej szczegółowych danych niż te, które są obecnie wymagane przez ustawę o VAT. Jednak, jak się zdaje, ustawodawca mając na uwadze zakres danych ujmowanych w jednolitym pliku kontrolnym, postanowił usankcjonować konieczność prowadzenia ewidencji VAT w sposób bardziej szczegółowy. Na uwagę zwraca również sposób sformułowania nowego przepisu. Poza NIP kontrahenta ustawodawca nie precyzuje, jakie konkretnie dane powinny zostać ujęte w ewidencji VAT, wskazując jedynie na konieczność ujmowania „innych danych służących identyfikacji poszczególnych transakcji”. Taki sposób sformułowania przepisu sugeruje, że ustawodawca nie wyklucza zmian w strukturze jednolitego pliku kontrolnego, które automatycznie spowodują w praktyce konieczność dostosowania ewidencji VAT. ⒸⓅ Konieczna rozbudowa struktury JPK Piotr Stryjewski kancelaria podatkowa Paczuski Taudul Nowelizacja art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), która wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 r., rozszerza oraz doprecyzowuje zakres danych, które powinny być umieszczane przez podatników w ewidencjach VAT. Ze zmienionych przepisów wprost wynikać będzie obowiązek podawania numerów VAT przyznanych kontrahentom (w Polsce lub innym kraju członkowskim), a także danych niezbędnych do przygotowania informacji podsumowującej. W praktyce zmiana ta nie powinna mieć jednak istotnego wpływu na sposób prowadzenia ewidencji VAT przez podatników. Większość z nich już teraz uwzględnia bowiem w swoich ewidencjach zakres danych szerszy, niż wynika to z obowiązujących przepisów (w szczególności podatnicy podają zazwyczaj numery VAT kontrahentów). Omawiana nowelizacja ma natomiast istotne znaczenie w kontekście przepisów dotyczących obowiązku przekazywania organom podatkowym ewidencji VAT w ramach jednolitego pliku kontrolnego. Jak bowiem wynika z wyjaśnień umieszczonych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów, nowelizacja art. 109 ust. 3 ustawy o VAT pozwoli organom podatkowym pozyskiwać numery VAT nabywców, co z kolei spowoduje rozbudowę struktury sprzedaży JPK o te dane (obecnie wymagane jest podawanie numeru VAT kontrahenta jedynie w ramach struktury zakupów JPK). Komentowana zmiana stanowi zatem przejaw dążenia ustawodawcy do ułatwienia organom podatkowym identyfikacji w ramach JPK transakcji realizowanych przez podatnika oraz kontrahentów, z którymi są one dokonywane (np. pod kątem wyszukiwania podejrzanych transakcji). ⒸⓅ Oprac. MS Przekroczyłeś limit wartości sprzedaży 200 tys. zł? Twoi kontrahenci chcą, żeby wystawić im fakturę VAT? Chcesz odzyskiwać zapłacony VAT od zakupionych towarów i usług? Sprawdź kiedy musisz, a kiedy możesz zarejestrować się jako podatnik VAT. Jak załatwić sprawę Sprawę można załatwić: podczas wizyty w urzędzie listownie elektronicznie Co powinieneś wiedzieć i kto może skorzystać z usługi Kto musi się zarejestrować Rejestracja w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą jako producenci, handlowcy, usługodawcy, w tym podmioty pozyskujące zasoby naturalne, rolnicy. Masz obowiązek rejestracji jako podatnik VAT, jeżeli: wartość twojej sprzedaży w poprzednim roku przekroczyła kwotę 200 tys. zł. sprzedajesz towary lub usługi wymienione w Ustawie o VAT. Do wartości sprzedaży: nie wlicza się kwoty podatku nie bierze się pod uwagę dostaw towarów i świadczonych usług uwzględnionych w art. 113 ust. 2 ustawy o VAT ( wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju). Jeżeli rozpoczynasz działalność w trakcie roku, to limit wartości sprzedaży obliczasz proporcjonalnie do liczby miesięcy, jakie pozostały do zakończenia danego roku kalendarzowego. Jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200 tys. zł, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę. Przykład: Pan Jan rozpoczął działalność gospodarczą 31 stycznia 2019 roku. Limit uprawniający do zwolnienia z VAT w 2019 roku wynosi 183 561,64 zł. Wartość limitu zwolnienia z VAT obliczono według wzoru: 200 000 zł (kwota limitu VAT) x 335 (liczba dni prowadzenia działalności do końca roku) / 365 (liczba dni w roku) = 183 561,64 zł. Pan Jan korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług z uwagi na limit PLN. 8 maja 2021 roku łączna wartość sprzedanych przez Pana Jana towarów przekroczyła 200 tys. zł. Pan Jan będzie zobowiązany do rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług z chwilą przekroczenia limitu 200 tys. zł. Masz obowiązek rejestracji jako podatnik VAT, niezależnie od wartości zrealizowanej sprzedaży, gdy: dostarczasz: towary wymienione w załączniku nr 12 do ustawy o podatku od towarów i usług (np. złom z metali szlachetnych, monety) towary opodatkowane podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem: energii elektrycznej (CN 2716 00 00), wyrobów tytoniowych samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji, budynki, budowle lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b tereny budowlane nowe środki transportu towary w związku z zawarciem umowy na odległość (dot. preparatów kosmetycznych i toaletowych, komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych, urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu domowego oraz maszyn i urządzeń które nie zostały sklasyfikowane) części do pojazdów samochodowych i motocykli (dot. dostaw hurtowych i detalicznych) świadczysz usługi: prawnicze w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego jubilerskie ściągania długów, w tym factoringu nie masz siedziby działalności gospodarczej na terytorium Polski. Pełna lista czynności wyłączonych ze zwolnienia znajduje się w art. 113 ust. 13 Ustawy o VAT. Kiedy jesteś zwolniony z obowiązku rejestracji jako podatnik VAT Niezależnie od wartości sprzedaży, jeżeli wykonujesz wyłącznie czynności wymienione w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (np. usługi medyczne, opieka nad osobami niepełnosprawnymi) - jest to zwolnienie przedmiotowe. Nie przekroczysz limitu sprzedaży 200 tys. zł lub, gdy rozpoczynasz działalność w trakcie roku, limitu ustalonego proporcjonalnie do liczby miesięcy w roku, w jakich będziesz ją prowadzić - jest to zwolnienie podmiotowe. Status podatnika zwolnionego oznacza, że firma nie musi składać deklaracji rozliczających VAT (na przykład JPK_V7M lub plik JPK_V7K), nie rozlicza w urzędzie skarbowym podatku należnego z tytułu sprzedaży oraz nie ma prawa do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego. Kiedy możesz (ale nie musisz) zarejestrować się jako podatnik VAT gdy rozpoczynasz działalność w bieżącym roku podatkowym i wiesz, że nie przekroczysz limitu wartości sprzedaży 200 tys. zł netto, obliczanego proporcjonalnie do liczby miesięcy w roku w jakich będziesz prowadzić działalność gospodarczą w ubiegłym roku wykazałeś przychody ze sprzedaży nie przekraczające limitu 200 tys. zł netto wykonujesz wyłącznie czynności wymienione w art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT (stanowią katalog czynności zwolnionych przedmiotowo z VAT) jeśli nie masz w Polsce siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu i wykonujesz na terytorium Polski wyłącznie czynności takie jak np. usługi transportowe, lub usługi telekomunikacyjne świadczone na rzecz osób niebędących podatnikami. Więcej na ten temat dowiesz się z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2014 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego. W takim przypadku będziesz widnieć w Wykazie podatników VAT jako podatnik VAT zwolniony. Kiedy powinieneś załatwić sprawę Zgłoszenie złóż: przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, opodatkowanej podatkiem VAT przed dniem, w którym utracisz prawo do zwolnienia, czyli po przekroczeniu limitu 200 tys. zł wartości sprzedaży netto w ciągu roku podatkowego (lub – w przypadku rozpoczęcia działalności w trakcie roku – kwoty ustalonej proporcjonalnie do liczby miesięcy, jakie pozostały do zakończenia roku podatkowego), przed początkiem miesiąca w którym rezygnujesz ze zwolnienia podmiotowego lub zwolnienia, które przysługuje ci jako rolnikowi ryczałtowemu. Pamiętaj! Podatnicy podatku od towarów i usług rejestrują się na potrzeby VAT przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli na przykład przed dokonaniem pierwszej dostawy towarów na rzecz swoich kontrahentów lub wykonaniem usługi. Gdzie załatwisz sprawę Usługę można zrealizować w: urzędy skarbowe urzędy skarbowe dla największych podmiotów Jeśli: prowadzisz firmę jako osoba prawna (np. spółka z lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej (np. stowarzyszenie) – złóż zgłoszenie do urzędu skarbowego, właściwego dla siedziby twojego podmiotu; prowadzisz jednoosobową działalność gospodarczą – złóż zgłoszenie do urzędu skarbowego, właściwego dla twojego miejsca zamieszkania; nie masz w Polsce siedziby, ale masz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej – złóż zgłoszenie do urzędu skarbowego, właściwego dla miejsca prowadzenia działalności; nie masz siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce – złóż zgłoszenie do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście. Urzędy skarbowe dla największych podmiotów Jeśli ze względu na formą prowadzonej działalności oraz osiągane przychody rozliczasz się w urzędzie skarbowym dla największych podmiotów pamiętaj, aby zgłoszenie złożyć w: jednym z wyspecjalizowanych urzędów skarbowych o zasięgu wojewódzkim - jeśli osiągasz przychód netto w wysokości minimum 3 mln euro; I Mazowieckim Urzędzie Skarbowym w Warszawie - jeśli osiągasz przychód netto powyżej 50 mln euro. Co zrobić krok po kroku Złóż zgłoszenie rejestracyjne na formularzu VAT-R Na formularzu VAT-R wybierz jeden z dwóch wariantów: rejestracja jako podatnik czynny rejestracja jako podatnik zwolniony – możesz, ale nie musisz składać formularza VAT-R. Zgłoszenie możesz złożyć osobiście, wysłać pocztą lub złożyć elektronicznie na portalu jako załącznik do wniosku o wpis lub zmianę wpisu w CEIDG bądź przez Portal Podatkowy. Możesz ustanowić pełnomocnika na potrzeby rejestracji do podatku od towarów i usług. Może to być: pełnomocnictwo szczególne PPS-1, za które zapłacisz 17 zł opłaty skarbowej. Nie zapłacisz za pełnomocnictwo udzielone mężowi, żonie, dzieciom, rodzicom, dziadkom, wnukom lub rodzeństwu pełnomocnictwo ogólne PPO-1, które jest bezpłatne. Zobacz jak zgłosić pełnomocnictwo ogólne PPO-1. Pamiętaj! Możesz ustanowić pełnomocnika ogólnego do wszystkich spraw podatkowych (osobę fizyczną z pełną zdolnością do czynności prawnych - nie musi to być adwokat, radca prawny, czy też doradca podatkowy). Jeśli ustanowisz pełnomocnika ogólnego, nie musisz dodatkowo ustanawiać pełnomocnika szczególnego (PPS-1). Jednak, jeśli masz już więcej niż jednego pełnomocnika o tym samym zakresie działania, czyli pełnomocnika ogólnego i szczególnego w tej samej sprawie, to wskaż jednego z nich, jako pełnomocnika do doręczeń. Ważne! Jeśli na potrzeby rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług działasz przez pełnomocnika, pamiętaj, że odpowiada on solidarnie z tobą do kwoty 500 tys. zł za twoje zaległości podatkowe powstałe z tytułu czynności wykonanych w ciągu 6 miesięcy od dnia zarejestrowania cię jako podatnika VAT czynnego. Przeczytaj praktyczne informacje na temat pełnomocnictwa do spraw podatkowych Dokumenty 1. Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R Pobierz: Wzór formularza VAT-R PDF Dokument możesz złożyć jako: Oryginał Informacja dodatkowa Zgłoszenie zawiera: 1) numer identyfikacji podatkowej; 2) wskazanie naczelnika urzędu skarbowego, do którego kierowane jest zgłoszenie; 3) cel złożenia zgłoszenia (rejestracja/aktualizacja danych); 4) imię, nazwisko i adres zamieszkania lub nazwę, siedzibę i adres siedziby wnioskodawcy; 5) wskazanie okoliczności, z których wynika obowiązek podatkowy; 6) wskazanie rodzaju deklaracji podatkowych, które będą składane przez podatnika; 7) informacje na temat wykonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych; 8) oświadczenie o znajomości przepisów Kodeksu karnego o odpowiedzialności za podanie danych niezgodnych z rzeczywistością. 2. Dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu Dokument możesz złożyć jako: Oryginał 4. Potwierdzenie uiszczenia opłaty skarbowej za pełnomocnictwo Dokument możesz złożyć jako: Oryginał Uwaga! Tytuł prawny do lokalu – dotyczy adresów siedziby i miejsc prowadzenia działalności gospodarczej. Podmioty zagraniczne, oprócz zgłoszenia rejestracyjnego, mogą być poproszone przez urząd skarbowy o przedstawienie następujących dokumentów: umowa spółki (akt założycielski/akt notarialny/statut), aktualny odpis z Rejestru Handlowego (w kraju siedziby spółki) – oryginał tłumaczenia (zwykłego lub przysięgłego) wraz z kopią wersji obcojęzycznej, aktualne potwierdzenie rejestracji do VAT (z kraju siedziby spółki) – oryginał tłumaczenia (zwykłego lub przysięgłego) wraz z kopią wersji obcojęzycznej, umowa z bankiem potwierdzająca otwarcie rachunku bankowego w Polsce, ewentualnie oświadczenie o niewystępowaniu o zwrot podatku VAT, dokładny opis działalności spółki w Polsce (z podaniem kodu PKD 2007) wraz z oświadczeniem, czy spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terenie Polski, czy posiada zaplecze osobowe, techniczne i biurowe, niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, w przypadku spółek spoza Unii Europejskiej – akt notarialny lub umowa między przedstawicielem podatkowym a spółką, w przypadku podmiotu, który nie posiada numeru NIP konieczne jest również złożenie zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2. Nie musisz dołączać kopii pełnomocnictwa ogólnego - urząd skarbowy sam sprawdzi jego zakres w Centralnym Rejestrze Pełnomocnictw Ogólnych (CRPO). Termin Zgłoszenie złóż: przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, opodatkowanej podatkiem VAT przed dniem, w którym utracisz prawo do zwolnienia, czyli po przekroczeniu limitu 200 tys. zł wartości sprzedaży netto w ciągu roku podatkowego (lub – w przypadku rozpoczęcia działalności w trakcie roku – kwoty ustalonej proporcjonalnie do liczby miesięcy, jakie pozostały do zakończenia roku podatkowego), przed początkiem miesiąca w którym rezygnujesz ze zwolnienia podmiotowego lub zwolnienia, które przysługuje ci jako rolnikowi ryczałtowemu. Pamiętaj! Podatnicy podatku od towarów i usług rejestrują się na potrzeby VAT przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli na przykład przed dokonaniem pierwszej dostawy towarów na rzecz swoich kontrahentów lub wykonaniem usługi. Urząd zarejestruje cię jako podatnika VAT Urząd skarbowy zweryfikuje zgłoszenie i zarejestruje cię jako "podatnika VAT czynnego" lub "podatnika VAT zwolnionego". Jeśli w zgłoszeniu zaznaczyłeś, że chcesz otrzymać potwierdzenie rejestracji i wpłaciłeś pieniądze, to urząd wyda ci potwierdzenie. Zarejestrowanym podatnikiem VAT staniesz się najwcześniej w dniu złożenia formularza VAT-R. Nie zostaniesz zarejestrowany, jeśli: podasz w zgłoszeniu rejestracyjnym dane niezgodne z prawdą, twoja firma nie istnieje, nie można się z tobą skontaktować, ani z twoim pełnomocnikiem, ty lub twój pełnomocnik nie stawicie się w urzędzie skarbowym, mimo wezwania, z informacji urzędu wynika, że będziesz wykorzystywać działalność banków lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do przestępstw skarbowych, sąd orzekł wobec ciebie zakaz prowadzenia działalności gospodarczej. Dokumenty 1. Potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT Dokument otrzymasz jako: Oryginał Informacja dodatkowa Wzór potwierdzenia został określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług. Ile zapłacisz Rejestracja dla celów VAT jest bezpłatna. Jeśli jednak w zgłoszeniu zaznaczysz, że potrzebujesz potwierdzenia rejestracji, to zapłacisz 170 zł. 170 zł – opłata skarbowa za potwierdzenie rejestracji (opcjonalnie) Gdzie zapłacić: na konto urzędu miasta lub gminy, właściwego dla siedziby urzędu skarbowego, w którym składasz zgłoszenie rejestracyjne (numer konta sprawdzisz na stronie urzędu miasta lub gminy). Przykład: jeśli wniosek składasz do Urzędu Skarbowego w Poznaniu, opłatę zapłać na konto Urzędu Miasta Poznania. 17 zł – opłata skarbowa za pełnomocnictwo szczególne PPS-1 (opcjonalne) Jeśli działasz przez pełnomocnika, musisz zapłacić za pełnomocnictwo. Nie zapłacisz za pełnomocnictwo udzielone mężowi, żonie, dzieciom, rodzicom, dziadkom, wnukom lub rodzeństwu. Gdzie zapłacić: na konto urzędu miasta lub gminy, właściwego dla siedziby urzędu skarbowego, w którym składasz pełnomocnictwo (numer konta sprawdzisz na stronie urzędu miasta lub gminy).Na przykład, jeśli pełnomocnictwo składasz do Urzędu Skarbowego w Poznaniu, opłatę zapłać na konto Urzędu Miasta Poznania. Praktyczne informacje na temat pełnomocnictwa Ile będziesz czekać Twoja sprawa zostanie załatwiona od razu. Pamiętaj: Jeśli dane wpisane w zgłoszeniu rejestracyjnym będą budzić wątpliwości, rejestracja może potrwać dłużej. Jak możesz się odwołać Jeśli urząd skarbowy odmówi ci rejestracji, możesz wówczas: wezwać naczelnika urzędu do usunięcia naruszenia prawa, wystąpić ze skargą do sądu administracyjnego. Warto wiedzieć Załóż ewidencję VAT Obowiązkiem podatnika VAT jest założenie ewidencji zakupów i sprzedaży. Przedsiębiorcy objęci VAT-em co miesiąc albo raz na kwartał (tylko mali podatnicy), składają do urzędu skarbowego deklaracje i ewidencję sprzedaży (np. JPK_VAT7M albo JPK_VAT7K) określające, na podstawie ewidencji VAT, wysokość podatku, który należy odprowadzić na rachunek urzędu do 25. dnia każdego miesiąca po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. Jeśli masz prawo do rozliczenia podatku co kwartał, deklarację kwartalną złóż do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy. Zgłaszaj zmiany danych Podatnicy muszą informować urząd skarbowy o zmianie danych w ciągu 7 dni od momentu, kiedy nastąpiła określona zmiana (np. zmiana sposobu rozliczania się: z miesięcznego na kwartalny). Zgłoszenia zmiany danych należy dokonać na druku VAT-R (z zaznaczeniem, że zgłoszenie jest składane w celu aktualizacji danych). Obowiązek ten nie dotyczy przypadków, gdy następuje wyłącznie zmiana danych objętych obowiązkiem aktualizacji na podstawie ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (zmiana adresu, zmiana nazwiska), gdyż zmiany tej dokonuje się na formularzu NIP-2. Zmianę adresu należy zgłaszać również na druku VAT-R, jedynie w sytuacji, gdy zmiana ta powoduje zmianę właściwości naczelnika urzędu skarbowego. Informuj urząd skarbowy Podatnicy będący osobami fizycznymi muszą informować właściwego naczelnika urzędu skarbowego o: wpisaniu do CEIDG zarządcy sukcesyjnego, zmianach dotyczących wpisu zarządcy sukcesyjnego – w ciągu 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Powiadom o transakcjach wewnątrzwspólnotowych Przedsiębiorca, który planuje w ramach działalności dokonywać transakcji wewnątrzwspólnotowych, powinien zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Zawiadomienie stanowi część formularza VAT-R. Kiedy można wrócić do zwolnienia z VAT Jeśli utraciłeś prawo do zwolnienia podmiotowego z VAT lub zrezygnowałeś z niego, możesz ponownie skorzystać ze zwolnienia dopiero po upływie pełnego roku kalendarzowego funkcjonowania jako podatnik VAT (tj. licząc od końca roku, w którym nastąpiła utrata lub rezygnacja z prawa). Powrót do zwolnienia wymaga spełnienia łącznie dwóch kryteriów: prowadzenia działalności gospodarczej podlegającej zwolnieniu z VAT, nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży w wysokości 200 tys. zł w poprzednim roku podatkowym. Wrócić do zwolnienia możesz od dowolnego okresu rozliczeniowego, w którym uzyskasz prawo do zwolnienia. W tym celu ponownie złóż aktualizację formularza VAT-R w urzędzie skarbowym. Czy ta strona była przydatna? Podstawa prawna Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 marca 2020 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją w zakresie podatku od towarów i usług Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2014 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej Rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo Czym jest rejestr zakupu i sprzedaży VAT? Jakie informacje powinny się znaleźć w rejestrze VAT? W jaki sposób należy prowadzić rejestr VAT? Jakich wydatków nie trzeba ujmować w rejestrze VAT? To najczęściej zadawane pytania w zagadnieniu o ewidencji – rejestru VAT, odpowiemy sobie na nie w poniższym zacząć od ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 art. 109 ust3., która traktuje o tym, że podatnik ma obowiązek prowadzić ewidencję dla celów VAT. Ustawa wskazuje, że podatnicy VAT czynni, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 lub art. 82 ust. 3 (zwolnienie przedmiotowe) oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (zwolnienie podmiotowe ustawy o VAT), mają obowiązek prowadzić tzw. ewidencję internetowaZarejestruj się w i prowadź księgowość swojej firmy samodzielnieZakładam kontoPrzedsiębiorcy będący czynnymi podatnikami VAT muszą prowadzić ewidencje – rejestr VAT. Ewidencjonują w niej zakupy oraz sprzedaż, która związana jest z towarami i usługami zawierającymi VAT. Nie ma wzoru rejestru VAT wskazanego przez Urząd Skarbowy. Podatnik samodzielnie sporządza taki wzór dostosowując go do swoich potrzeb, najczęściej w dwóch osobnych ewidencjach sprzedaży i zakupów, w pierwszej ujmuje dokonaną sprzedaż, a w drugiej VAT prowadzi się w celu rozliczenia podatku od towarów i usług. Należy w rejestrze ujmować faktury zakupowe, umożliwi to odliczenie podatku naliczonego. Dzięki prawidłowo sporządzonej ewidencji sprawnie przygotowuje się deklaracje VAT miesięczne lub kwartalne do składania których podatnik jest w ustawie o VAT dokładnie określił, co w rejestrze VAT winno się znaleźć: kwoty określone w art. 90 ustawy o VAT, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku VAT należnego, kwoty podatku VAT naliczonego obniżające kwotę VAT należnego oraz kwotę podatku VAT podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji prowadzenia ewidencji VAT nie dotyczy podatników zwolnionych podmiotowo z VAT oraz przedsiębiorców wykonujących czynności wyłącznie zwolnione z podatku od towaru i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (zwolnienie podmiotowe ustawy o VAT)W ewidencji VAT nie trzeba ewidencjonować zakupów związanych z czynnościami nieopodatkowanymi, wyłącznie czynnościami zwolnionymi oraz z czynnościami przy których nie ma przedsiębiorca prawa do odliczenia podatku naliczonego. W wymienionych wyżej sytuacjach podatnik nie ma obowiązku ujmować w rejestrze zakupów VAT, związanych ze sprzedażą nieopodatkowaną lub gdy zakupy te nie dają możliwości odliczenia VAT-u naliczonego. Wyżej wymienione wydatki nie mają znaczenia przy rozliczaniu podatku od towarów i usług, a tym samym nie wpływają na kwotę podatku VAT jaką należy odprowadzić do Urzędu Skarbowego. Do rejestru zakupów VAT, który znajduje się w zakładce EWIDENCJE » REJESTR VAT ZAKUPÓW , automatycznie trafiają faktury VAT zakupu, które zostały wcześniej wprowadzone do systemu poprzez zakładkę WYDATKI. Ręczne dodawanie wpisów do rejestru zakupów VAT Aby ręcznie dodać wpis do rejestru zakupów VAT należy przejść do zakładki: EWIDENCJE » REJESTR VAT ZAKUPÓW » DODAJ WPIS. W oknie, które się pojawi należy uzupełnić wymagane pola. Pozycje wprowadzone w ten sposób zostają ujęte wyłącznie w JPK V7M / JPK V7K. Nie będą przeniesione do Księgi Przychodów i Rozchodów oraz uwzględniane przy wyliczeniu zobowiązań z tytułu podatku dochodowego. Modyfikowanie lub usuwanie bezpośrednich wpisów w rejestrze zakupu VAT W rejestrze zakupów VAT można modyfikować bądź usuwać wpisy, które zostały bezpośrednio wprowadzone przez zakładkę EWIDENCJE » REJESTR VAT ZAKUPÓW za pomocą opcji DODAJ WPIS. W tym celu należy zaznaczyć dany wpis i wybrać opcję MODYFIKUJ lub USUŃ. Podpinanie dokumentów do wpisu w rejestrze zakupów VAT Do wpisu w rejestrze zakupu VAT istnieje możliwość załączenia dokumentów, które go dotyczą. W tym celu należy przejść do zakładki: EWIDENCJE » REJESTR VAT ZAKUPÓW, gdzie po najechaniu na wpis, obok kwoty brutto, pojawi się ikona . Po kliknięciu ikony do załączenia dokumentu pojawi się okno DOKUMENTY POWIĄZANE Z WIERSZEM, gdzie należy wybrać funkcję DODAJ DOKUMENT. Po wybraniu funkcji pojawi się okno, gdzie można podpiąć różnego rodzaju dokumenty na podstawie: szablonu, pliku, URL. Powielanie wpisów w rejestrze zakupów VAT W rejestrze zakupów VAT użytkownik ma także możliwość powielenia dodanego ręcznie wpisu, dzięki czemu utworzy się taki sam wpis bez konieczności ponownego uzupełniania tych samych danych. Aby powielić wpis należy zaznaczyć dokument, który chcemy powielić, następnie skorzystać z opcji POWIEL, znajdującej się na górnym pasku menu. W pojawiającym się oknie należy wpisać jedynie faktyczną datę dokumentu, bez potrzeby ingerowania w inne wpisy można dodawać tylko w wyjątkowych sytuacjach. Głównie wpisów należy dokonywać przez zakładkę WYDATKI. Filtrowanie wpisów bezpośrednich w rejestrze VAT Do wpisów ujętych w rejestrze VAT zakupów użytkownik może zastosować pewne filtry. Użytkownicy systemu wFirma dla Biur Rachunkowych mają możliwość skorzystania z filtru: RODZAJ, dzięki któremu mogą filtrować wpisy według ich rodzaju, OKRESÓW, co pozwala filtrować dane dla konkretnej daty, miesiąca i roku, DODATKOWYCH FILTRÓW, które pozwalają na filtrowanie danych bezpośrednio z tabeli. Dodawanie wpisów bezpośrednio do JPK V7 W niektórych sytuacjach konieczne jest dodanie wpisu bezpośrednio do JPK V7. Dotyczy to sytuacji, gdy przedsiębiorca musi dokonać np.: Korekty podatku naliczonego od nabyć środków trwałych, Korekty podatku naliczonego od pozostałych nabyć. Aby dodać wpisy bezpośrednio do JPK V7 należy przejść do zakładki EWIDENCJE » REJESTR VAT ZAKUPÓW » DODAJ WPIS, gdzie w zakładce ZAAWANSOWANE należy zaznaczyć odpowiednie pole. Po zapisaniu wpisy zostaną automatycznie dodane w JPK V7 za dany okres rozliczeniowy. Drukowanie rejestru zakupu VAT Aby wydrukować rejestr VAT zakupu należy skorzystać z funkcji DRUKUJ znajdującej się w górnym menu w zakładce: EWIDENCJE » REJESTR VAT ZAKUPÓW.

rejestry zakupów i kosztów dla celów podatku vat